Napredne vanzemaljske civilizacije udaljene više stotina ili hiljada svjetlosnih godina mogle bi biti sposobne da vide zgrade na Zemlji.
Potraga u svemiru
To se tvrdi u radu Zaze Osmanova, istraživača sa Slobodnog univerziteta Tbilisija u Gruziji i projekta SETI (Potraga za vanzemaljskim oblicima života), piše IFLScience.
Potraga za vanzemaljskim životom, navodi se u tekstu, u ovom trenutku na Zemlji je veoma elegantna u svojoj jednostavnosti. Dok se traga za potencijalnim vanzemaljskim signalima namjerno ili nenamjerno poslanim u svemir, skeniramo i zvijezde tragajući za sitnim varijacijama svjetlosti koji nam pokazuju da je egzoplaneta blokirala dio svjetlosti zvijezde.
Nakon otkrivanja egzoplanete, ispituju se plinovi na njoj, hemijski sastav i slični potencijalni indikatori života. Naše metode i teleskopi napredovali su veoma brzo.
Tipovi civilizacija
Sovjetski astronom Nikolaj Kardašev 1964. predstavio je skalu za mjerenje tehnološkog napretka civilizacije, koja je teorijska i prilično spekulativna.
Tip I – Ovo su civilizacije kod kojih je tehnološki nivo blizak onom na Zemlji u trenutku kada je teorija smišljena, sa potrošnjom energije od oko 4×1019 erg/s.
Tip II – Civilizacija sposobna da iskoristi energiju koja zrači njena zvijezda, sa potrošnjom energije od oko 4×1033.erg/s.
Tip III – Civilizacija koja posjeduje energiju nivoa cijele svoje galaksije, sa potrošnjom energije od oko 4×1044 egr/s.
– Razmatrali smo pitanje da li su vještačke konstrukcije vidljive naprednoj vanzemaljskoj civilizaciji. Uzimajući u obzir opće zakone fizike, otkrili smo da je detektiranje moguće s udaljenosti od 3.000 svjetlosnih godina i pod određenim uvjetima koje bi napredna vanzemaljska civilizacija tipa II mogla da prevaziđe – navodi Zaza Osmanov u studiji objavljenoj u žurnalu Astra Astronautica, prenosi Telegraf.
Civilizacije dijeli na tipove po skali Nikolaja Kardaševa.
– Kako bi fokus bio na identificiranju naše civilizacije, glavni fokus bio bi na pronalaženju velikih brodova, zgrada i svemirskih satelita. Takvi artefakti mogli bi lako da se identificiraju kao vještačke konstrukcije. Za ovu svrhu, prirodno bi bilo da fokus bude na vidljivom svjetlu koje se reflektira s objekata – piše u studiji.
Detektiranje objekata
Oni su razmatrali najbolji način detektiranja objekata i vjeruju da je to optička interferometrija i korištenje megateleskopa.
– Otkrili smo da bi najveća distanca s koje je moguće da se vidi objekt dugačak 10 metara 3.000 svjetlosnih godina. Analizirajući spektralnu senzitivnost, pokazano je da bi ti teleskopi morali da imaju prečnik koji bi bio prevelik da ga napravi civilizacija tipa I, već bi to mogla samo civilizacija tipa II – zaključak je Zaze Osmanova..
(Haber.ba)
